Substancje antyodżywcze w żywności

Czego dowiesz się w tym artykule?

• poznasz różne grupy substancji antyodżywczych,
• dowiesz się jaki mają wpływ na organizm.

Spożywasz pokaźne ilości wysokoodżywczych pokarmów, bogatych w składniki witaminowo-mineralne. Masz nadzieję, że dostarczasz sobie pożywienia najlepszej jakości. A co jeśli poprzez nieodpowiednie zestawienia produktów w obrębie jednego posiłku oraz brak prawidłowego przygotowania (gotowanie, fermentowanie, moczenie, kiełkowanie) zaburzasz wchłanianie cennych dla Twojego organizmu substancji?

Nie jesz przecież tylko po to, aby skonsumować i wydalić, ale by strawić i przyswoić. Dlatego warto mieć świadomość z jakimi substancjami antyodżywczymi mamy do czynienia i gdzie się one znajdują.

Lektyny

Występowanie: strączki, zboża, ziemniak, pomidor
Mówi się, że stanowią przyczynę rozwoju chorób autoimmunologicznych, powodują rozluźnianie ścisłych połączeń pomiędzy kosmkami jelitowymi wpływając na zwiększenie przepuszczalności niepożądanych w krwiobiegu substancji. Lektyny na czele z glutenem, mogą prowadzić do zwiększenia częstotliwości pojawiania się infekcji wirusowych oraz przerostu bakterii jelitowych. Wiążąc się z receptorami dla hormonów wpływają na upośledzenie funkcjonowania tych związków, np. leptyny.

Kwas fitynowy

Występowanie: zboża, strączki
Jest inhibitorem niektórych enzymów trawiennych: amylazy, pepsyny i trypsyny, przez co wpływa negatywnie na trawienie skrobi i białek. Wiąże się z cynkiem, magnezem, wapniem, fosforem, żelazem, co ogranicza ich przyswajanie.

Inhibitory trypsyny i chymotrypsyny

Występowanie: zboża, strączki, słonecznik
Ich obecność w żywności przyczynia się do zmniejszenia przyswajalności białek pokarmowych, a co za tym idzie również wykorzystania przez organizm. Wynika to z faktu ograniczającego wpływu na działanie enzymów trawiennych.

Goitrogeny

Występowanie: kapusta, brokuł, jarmuż
Głównym zarzutem skierowanym w stronę goitrogenów jest obniżanie poziomu przyswajalności jodu z pożywienia, a także pogarszanie funkcjonowania tarczycy.

Saponiny

Występowanie: soja, szparagi, owies
Saponiny z łatwością przedostają się do krwiobiegu, przez co pociągają za sobą odpowiedź ze strony układu immunologicznego. Gdy występują w nadmiernych ilościach wywołują rozpad erytrocytów, wykazują działanie toksyczne względem wątroby i nerek. Mogą stanowić czynnik wyzwalający syndrom jelita cieknącego i choroby z autoagresji.

Taniny

Występowanie: winogrona, owoce jagodowe
Hamują wchłanianie witaminy A i B12, minerałów – wapnia oraz żelaza. Poprzez tworzenie kompleksów z białkami ograniczają działanie enzymów proteolitycznych, co powoduje zmniejszoną przyswajalność protein.

Izoflawony

Występowanie: soja
Mogą przyczyniać się do niekorzystnych wahań w stężeniach hormonów, co wynika z ich naśladowczego działania do estrogenów w organizmie, a także do problemów w układzie pokarmowych.

Askorbinaza

Występowanie: ogórek, cukinia
Enzym zaliczany do grupy oksydaz odpowiadający za reakcję utleniania witaminy C do formy, która jest nieczynna biologicznie.

Solanina

Występowanie: kabaczek, pomidor
Zbyt duże ilości solaniny w spożytym pokarmie pociągają za sobą zawroty głowy, biegunkę, wymioty, skurcz żołądka, czy też palenie w gardle, dlatego lepiej jest na nią uważać.